Jeśli ktoś zapyta Cię, jaki kolor ma płytka drukowana, prawdopodobnie pierwszą reakcją będzie zielony. Co prawda, większość gotowych produktów w branży PCB jest zielona. Jednak wraz z rozwojem technologii i rosnącymi potrzebami klientów, pojawiło się wiele różnych kolorów. Wracając do źródła: dlaczego płytki są przeważnie zielone? Porozmawiajmy o tym dzisiaj!
Część zielona nazywana jest blokiem lutowniczym. Składniki te to żywice i pigmenty. Część zielona to zielone pigmenty, ale wraz z rozwojem nowoczesnej technologii, została rozszerzona o wiele innych kolorów. Nie różni się niczym od farby dekoracyjnej. Przed lutowaniem na płytce drukowanej, lut jest oporny i płynnie rozprowadzany. Po nadrukowaniu na płytce drukowanej, żywica utwardza się pod wpływem ciepła i ostatecznie „utwardza”. Celem zgrzewania oporowego jest ochrona płytki drukowanej przed wilgocią, utlenianiem i kurzem. Jedyne miejsce, które nie jest zakryte blokiem lutowniczym, nazywa się zazwyczaj polem lutowniczym i jest przeznaczone do nakładania pasty lutowniczej.
Generalnie wybieramy kolor zielony, ponieważ nie podrażnia oczu, a personelowi produkcyjnemu i konserwacyjnemu trudno jest długo wpatrywać się w PCB. W projektowaniu powszechnie stosuje się kolory żółty, czarny i czerwony. Kolory te są nakładane na powierzchnię po jej wyprodukowaniu.
Innym powodem jest to, że powszechnie używanym kolorem jest zielony, dzięki czemu fabryka dysponuje największą ilością zielonej farby, co przekłada się na stosunkowo niski koszt oleju. Dzieje się tak również dlatego, że podczas serwisowania płytki PCB, różne okablowanie jest łatwiejsze do odróżnienia od białego, podczas gdy czarne i białe są stosunkowo trudne do zauważenia. Aby odróżnić klasy swoich produktów, każda fabryka stosuje dwa kolory, aby odróżnić serię high-end od serii low-end. Na przykład, w firmie Asus, produkującej płyty główne do komputerów, żółta płytka oznacza serię low-end, a czarna płytka high-end. Płyta Yingtai jest high-end, a zielona płytka low-end.
1. Na płytce drukowanej znajdują się oznaczenia: początek R oznacza rezystor, początek L oznacza cewkę indukcyjną (zwykle cewka jest nawinięta wokół pierścienia rdzenia żelaznego, niektóre obudowy są zamknięte), początek C oznacza kondensator (wysoki, cylindryczny, owinięty plastikiem, kondensatory elektrolityczne z wcięciem krzyżowym, kondensatory płaskie), pozostałe dwie nóżki oznaczają diody, trzy nóżki oznaczają tranzystory, a wiele nóżek oznacza układy scalone.
2, prostownik tyrystorowy UR; obwód sterujący ma prostownik zasilający VC; falownik UF; przetwornicę UC; falownik UI; silnik M; silnik asynchroniczny MA; silnik synchroniczny MS; silnik prądu stałego MD; silnik indukcyjny pierścieniowy MW; silnik klatkowy MC; zawór elektryczny YM; zawór elektromagnetyczny YV itp.
3. Rozszerzona lektura dołączonej części schematu na płycie głównej zawiera informacje o nazwie i adnotacji komponentów płyty głównej.
Czas publikacji: 16 kwietnia 2024 r.
